Senin için çekilmiş fotoğrafım yok.

Verdiğim söz sadece kadim dostum, mahalle arkadaşımaydı.. seni görmek içimden gelmiyordu bile.geçen yıllar beni sana ve düşük iqlu samimi arkadaşlarına karşı bileylemişti.hala şaşırmıyor da değilim kendime..nasıl bıraktım o güzel insanları da gittim yanına -şeytan dürttü heralde-.herhangi bir şey hissettiğimden değil sadece içimdeki bu ukteden dolayı napacağımı bilemedim; önce rakı içtim, hemen sonra rutine bağladım...
yine "keşke"leri senin yüzünden kullanıyorum.olmaz olaydı.
Bu sefer oldu demiştim içimden...doğru zaman,doğru mekan.ama nereden bilirdim bizim hıyara kamyon çarptığını.ah ulan rıza.
bazen rızalar orospu çocuğu çıkabiliyorlar veyahut rıza olma potansiyeline sahipler..kaybedilen şey büyük, deşilen yara derin ama erken teşhis hayat kurtarır.Saldır Galatasaray !
ilk defa yeni, bembeyaz bir sayfa açacağım hayatımda ve orda sizingibigiller olmayacak..her şey mükemmelde olmayacak tabi arada sigaramız bitecek,mangal yaparken yağmur yağacak...ama hiçbiri tesir etmeyecek bu denli.sararsın biter,yakarsın geçer tadında olucak.uygulamalı olarak aldığım ilk ders oldun şu heyattan.